ภายใต้ร่มเงาองุ่น ร่มเงาที่ได้จากใบไม้กับร่มเงาที่ได้จากแผ่นกระเบื้องนั้นให้ผลไม่เหมือนกัน หากเราอยู่ใต้ร่มของใบไม้ เราจะรู้สึกเย็น หากเราอยู่ใต้เงาที่มุ่งด้วยแผ่นกระเบื้องเราก็จะรู้สึกร้อน หากเราอยู่ใต้ร่มของแผ่นสังกะสีจะยิ่งร้อนกว่า ณ กลางแสงแดดจ้าที่ร้อนจัด ให้ลองเอาหลังมือเราตากแดดสักพักเราจะรู้สึกว่าแดดร้อนมาก หากลองสัมผัสบนใบไม้ซึ่งตากแดดมาทั้งวันก็จะรู้สึกว่าด้านบนของใบที่โดนแสงแดดนั้นก็ร้อนเช่นกัน แต่เมื่อสัมผัสใต้ใบจะรู้สึกว่าใต้ใบนั้นเย็น แปลกหมั๊ย ทำไมไม่ร้อนทั้งๆ นั่นเป็นเพราะว่าใบไม้ดูดซับแสงแดด ต้นไม้ต้องการแสงแดดไปใช้ประโยชน์เพื่อการเจริญเติบโต ยิ่งแดดจัดยิ่งดี ดังนั้นเราจะเห็นว่าแสงแดดที่ไร้ค่าสำหรับเรากลับเป็นประโยชน์สำหรับต้นไม้ แล้วต้นไม้ก็ให้ความร่มเย็นกับเรา อย่างซุ้มองุ่นที่เห็นอยู่นี้มีมีขนาด 2 x 3 เมตร ก็เท่ากับ 6 ตารางเมตร หากบ้านเรือในกรุงเทพฯ ปลูกกันสัก 1 ล้านหลังคาเรือนก็จะได้พื้นที่สีเขียวเพิ่มขึ้นถึง 6 ล้านตารางเมตร ถ้าหากปลูกกันทั้ง 77 จังหวัด ก็จะได้พื้นที่สีเขียวเพิ่มขึ้นมาถึง 462 ล้าน ตรม. โอ้... คิดมากไปหรือเปล่า
งั้นเราลองไปดูไร่องุ่นสวยๆกันดีกว่า ^^
ที่แรกอยู่ในพัทยา "ไร่องุ่นซิลเวอร์เลค"
เป็นไร่องุ่นที่ผนวกความงามของเขาชีจรรย์กับธรรมชาติได้อย่างลงตัว.........ตามมาด้วย "ไร่องุ่นกราน-มอนเต้" ซึ่งเป็นไร่องุ่นอยู่ที่บริเวณหุบเขาอโศก ปากช่อง อันเลื่องชื่อไปด้วยดอกอโศกน้ำสีเหลืองอมแดง และผืนดินที่อุดมด้วยแร่ธาตุ หรือจะเรียกอีกชื่อว่า หุบเขาไฮโซ ก็ได้ เพราะ เศรษฐี คนมีชื่อเสียงระดับไฮโซหลากหลายเจ้าของเมืองไทย เข้ามาจับจองพื้นที่แห่งนี้ ทำไร่องุ่น ผลิตไวน์ โดยมีความร่วมมือของเจ้าของไร่องุ่นที่จะทำให้บริเวณนี้เป็นเมืองแห่งไวน์ ด้วย.............
